– este seara dar beau totusi o cafea; as fi preferat un cappuccino, dar mi-am turnat niste scortisoara, sa mai domolesc gustul.

– ma gandesc de ce nu am descoperit mai demult anumite lucruri si de abia acum mi s-au relevat

– vreau sa imi fac timp pentru citit; am ajuns sa citesc si la coada la Mega Image, parca orice minut conteaza; de fapt asa este atunci cand dai peste o carte buna buna

– citesc cartea aceasta si imi dau seama ca lucrurile simple sunt atat de frumoase. Chiar sunt! Si pentru ca sunt simple sunt si usor de facut. Deja mintea imi zburda la tot felul de idei.

– mi s-a deschis iar pofta de visat la un coltisor linistit de pamant, cu casuta luminoasa si calduroasa, cu stat afara in soare cat e ziulica de lunga si sters catel pe labute, de noroi.

– simt mai mult (sau mai aprig) nevoia de stat cu mine insami, de citit, de visat cu ochii deschisi, de vazut lucruri frumoase. Nevoie care tot este de ceva timp si poate din cauza aceasta nici nu am mai vrut sa ies la tot felul de intalniri, sa vorbesc (sper sa ma ierte prietenii ca n-am mai dat niciun semn de viata).

– ma gandesc daca si in seara asta domnisoara noastra va fi iar razvratita, ca de altfel in ultimile luni si daca totusi e normal sa fie asa, in fiecare zi…